After all the years I spent on earth you would think I would have learned to read the manual first… But not me 😀 I go totally hands-on and only revert to the manual when I’m really lost…
I knew there was a macro function hidden somewhere in my little Sony camera that I really wanted to try – but it kept hiding its whereabouts from me. Today I decided it was manual time – and, oh joy! I found it!
Guess I will have to adapt my clothing to creeping on all fours or lying my stomach occasionally from now on… 😉
.
Na al mijn levensjaren zou je denken dat ik zou geleerd hebben om eerst de handleiding te lezen.. Maar nee hoor 🙂 Ik ga er gewoon op los en enkel als ik echt niet meer verder kan wordt de handleiding ter hand genomen…
Ik wist dat er ergens in mijn kleine Sony camera een macro functie was dat ik graag zou willen proberen – maar het wou maar niet te voorschijn komen. Dus besliste ik dat vandaag een handleidingdag was – en, oh vreugde! Ik heb het gevonden!
Ik vermoed dat ik er vanaf nu regelmatig rekening moet mee houden dat mijn kledij aangepast is aan het rondkruipen op handen en voeten of het op mijn buik liggen… 😉
I still need some exersize to figure out how close I can or have to get, of course… This is only a first trial 🙂
Ik moet nog steeds wat oefenen om te weten hoe dichtbij ik moet of kan gaan natuurlijk… dit is maar een eerste poging 🙂
Nil's... 
Beautiful images!
Thanks for the encouragement 😉
Jan heeft ook heel mooie macro’s met zijn kleine Sony-camera gemaakt en door de grotere scherptediepte vanwege de korte brandpuntsafstanden gaat dat vaak gemakkelijker dan met zijn grote spullen. Maar je heb natuurlijk met een spiegelreflex plus macrolens meer controle in je zoeker over het scherpteverloop.
Verder zal het gewoon “oefening baart kunst” zijn zoals met alles 🙂
Ik heb nog zo iemand gekend die met een voorloper van Sonyboy prachtige dingen deed… Ik blijf dus hoopvol 😉 En dat laatste is zeker waar! Ook met een SLR 😉
De beste hierin was een Olympus FE 340 (even uit mijn hoofd) De grote kracht van dergelijke toestellen is de kleine chip maar (er is altijd een maar) die grote scherptediepte wil je in de macro`s eigenlijk niet hebben. Een DOF waarbij alle aandacht naar het onderwerp gaat en de rest is vervaagd door juist een minimale scherptediepte dát is wat je wilt en dat gaat het beste met een dike camera met een special macrolens. Meestal op f 4.0 of 5.6 afhankelijk van het beschikbare licht. Ook `s nachts lukt het zelfs maar dan liefst met een ringflitser vanwege de schaduwloosheid die dat oplevert. En ja, veel schieten met veel missers want daar leer je het meeste van. Zuuk6 dus 🙂
Jongens… even terugdraaien die film… Mijn probleem is van omgekeerde orde – dat ik net iets meer DOF zou willen hebben en die niet krijg in de macro stand omdat-ie daar enkel op volle opening werkt… niet vergeten dat dit klein beestje een 1″ sensor heeft, zowat 4x wat de kleine compactjes normaal hebben… Dus niet appels met peren vergelijken 😀
Als ik een donzige hommel wil trekken, zou ik toch graag willen dat heel het beestje er scherp opstaat en niet enkel zijn oogjes of zo… 😉
Dat is nou juist het grote probleem. In het macrogebied zit je altijd met een kleine DOF wat nog eens versterkt wordt door (te) weinig licht. Daar moet dan het fragma weer open voor etc. Dan spreken we nog over liefst bewegingsloze onderwerpen. Dat is op te lossen met een flitser maar dan wel een doseerbare. Indien aanwezig kun je wél met kleine fragma`s en grotere DOF`s werken en is er ook meer mogelijk bij “nerveuze” onderwerpen zoals bijtjes en zweefvliegen. Het is overigens volkomen geaccepteerd om slechts een deel helemaal scherp te hebben. Het gaat dan meestal om de ogen. De echte ogen van een insect, vlinder óf de stuifmeeldraden in een bloem etc. Juist dié moeten dan haarscherp. M.a.w. je bent aan een moeilijke tak van sport in de fotografie begonnen. Zéér uitdagend en daarom des te meer plezier als je mooie platen scoort. Alweer zuuk6 gewenst. 🙂
😀 😀 😀
Ja, dat weet ik dus ook wel allemaal, Jantje… Toch bedankt voor de ‘les’ 😉
Ik ga nu niet naar de winkel lopen om een volle macro uitrusting te halen, eerlijk gezegd hoewel dat natuurlijk mijn ‘probleem’ zou oplossen. Eerst zien of ik dat blijf proberen, doen voordat ik gekke toeren uithaal 😉 En ik ben me ten volle van bewust dat macro fotografie niet direct de gemakkelijkste ‘specialisatie’ is…
We zullen wel zien hoe ver ik spring met mijn klein speelgoedje… Als toch ‘n beetje controlefreak vind ik het gewoon niet zo plezant dat ik in dit geval niets te vertellen heb aan dat machientje 😉 Vandaar mijn overpeinzingen…
Bedankt voor jouw uitvoerig commentaar 😉
Grts
Macro blijft “vallen en opstaan” met zo’n pocketcamera, dus ik ben ook altijd blij verrast als toch iets moois uit komt en dit is al heel fraai.
Maar je hoeft je er meestal niet voor om te kleden hoor 🙂
Als ik zie dat ik er toch meer wil mee doen, zoals bvb voor zonsopgang de natuur ingaan zoals Jantje (ooo hellep!), zal ik mijn apparatuur toch wat moeten aanpassen, denk ik… maar zo ver wil ik nu niet denken. Gewoon wat proberen tot ik echt aan de grenzen zit van Sonyboy. En dan zien we wel verder… 😉
Ook bedankt voor de vriendelijke woorden voor mijn eerste poging 🙂
Dat ziet er om te beginnen al veelbelovend uit Welkom in de wondere wereld van de macrofotografie! 🙂
Bedankt Ed 🙂
Dat klein onooglijk toestelletje blijft me wel verbazen eigenlijk. Het enige spijtige is dat het in macro stand de instellingen zelf bepaalt en ik weinig kan doen aan de dieptescherpte door met de opening wat te spelen… Het is en blijft altijd volle opening wat soms toch wel lastig is. Maar het heeft wel mogelijkheden en de RAW blijft ook behouden… Ik moet me maar met de afstand zien te behelpen voorlopig… 😉
Dag Nilgün,
je zult er versteld van staan hoe ver jij geraakt 🙂
Zeker met jouw koewaliteiten 🙂
Grts en suuk6,
Jantje
Nou moeoeoe zei de koe over de waliteiten… 😉
Bedankt voor het compliment en de vertrouwensstem 🙂
Grts
N.
een nieuwe wereld die voor u opengaat !!! geniet !!!
Heel lang geleden, zelfs voor de OM2, had ik ooit een Praktika met een tussenring voor de 50mm om ook eens macro’s te trekken… Sindsdien was de aantrekkingskracht van de straat eigenlijk groter… Eens zien hoe ver ik nu geraak 😉