My last two posts were some kind of an introduction to a new museum in Brussels, Schaerbeek > TrainWorld. Here a bit more about it…
The museum opened last september and as the name says, it is all about trains and railways, situated in the old station building that has been beautifully restored. That is the first part of the museum, presented as it must have looked when it was still functioning as a station, with the ticket machines and other things that were used then. It seems as if the ticket sellers are just out on their lunch break and will be back any time. The small trains protected by glass cases from inquisitive hands could as well be an activity or decoration of a station used as such.
The second part is in a modern building where you see the real trains, by far the more fascinating half, put together very creatively and playfully. It has been lighted very sparingly which gives you the impression of having taken a time trip to a night in the past and are waiting for your train to arrive… 🙂
Mijn laatste twee posts waren een soort eerste kennismaking met een nieuw museum in Brussel, Schaerbeek > TrainWorld. Iets meer info…
Het museum opende in september de deuren in het oude station van Schaerbeek dat voor dit doel mooi is gerestaureerd – en zoals de naam laat vermoeden, gaat het over treinen en spoorwegen. Dit eerste deel van het museum ziet uit als een werkend station, met de oude machines dan. Je krijgt bijna de indruk dat de ticket verkopers net even zijn gaan eten en elk ogenblik terug kunnen zijn. De kleine modeltreintjes, beschermd achter glas voor nieuwsgierige handen, zou even goed een activiteit of decoratie in een echt station kunnen zijn.
Het tweede deel is in een modern gebouw waar je de echte treinen tegenkomt, zeker het meer boeiende stuk, op een creatieve en speelse wijze samengesteld. De spaarzame verlichting wekt de indruk dat je in een tijdmachine bent terecht gekomen en nu ergens in het verleden op een nachttrein staat te wachten… 🙂
Nil's... 
Having enjoyed a childhood during the 1950s and 60s, I love old steam trains and everything to do with them. From eleven years old onwards, I travelled to school by train each morning. By the time I was fourteen, nearly all steam trains had been replaced by diesel or electric railbuses in Britain. It just wasn´t the same.
The railway museum looks fantastic, I could see myself spending hours and hours there, conjuring up visions of those far-off days. Thanks for that peek.
You are welcome! 🙂
Same here – I had quite a lot of train experience as a child – even once almost leaving my father behind who had gone to get some sandwiches and barely made it back… And once my mother when she too went for a koffie and a bite and the train decided to park itself on some other lane. Screamed my lungs out – and a good thing too – that’s how she found me and my grandmother who was in a panic too 😀
If you are ever somewhere around Brussels, it is really worth spending some time there. I think that I will go back – maybe next year… 🙂 There are a few more photos in the pipeline, by the way…
Feels like travelling in time 🙂
It certainly IS travelling in time 🙂
Thanks for your visit!…
Wat een sfeer in dat gebouw – niet dat ik zo’n treintjesgek ben, maar jouw foto’s halen de toppers eruit, die verder niet zoveel zeggen maar toch mooi zijn om te zien door hun mechanische complexiteit en vaak sierlijke bouw.
Wat tegenwoordig in een mobiel of tablet zit, is duizendmaal complexer – maar daar heeft niemand weet van – we “spelen” er alleen maar mee – zeker in de trein 🙂
Ja, het is echt heel mooi gedaan. Zeker in het tweede deel (nog op komst) zat ik heel den tijd ergens in mijn eigen verleden van al de treinreizen dat ik met mijn ouders heb gedaan als kind, time travelling… 😉
Mijn dochter heeft de website van het museum gemaakt. Vandaar dat we het leerden kennen. Nooit verwacht dat het zo groot was.
Creativiteit zit blijkbaar in de familie 🙂
Het is inderdaad groot. Het enige spijtige is dat het café niet ergens halverwege zit. Doordat het geen onderdeel is van het museum, moet je buiten en is het daarna niet meer mogelijk om terug binnen te geraken… Ik had chance dat we met een groepje waren en na wat gepalaver toch nog terug binnen konden… Daar zouden ze toch nog iets op moeten vinden. Voor de rest vond ik het daar zalig! 🙂
Trouwens, bedankt voor de toer in mijn blogje;-)
Inderdaad Nils dat café kon beter…wij zijn er maar naar toe geweest na ons bezoek aan het museum.
Ik heb je naam verkeerd geschreven, Nil…sorry
Geen probleem, hoor… ik heb veel verschillende versies van mijn naam volgens waar ik zit… Nils is de UK versie – ze hebben het daar moeilijk mee dat iemand Nil heet 😉
We waren er nogal vroeg en hadden middageten besteld… moesten er dus uit… 🙂
Dag Nilgün,
Mooie plaatjes en toch mooi dat alles zo wordt bewaard. Dat is hier wel anders. vanmiddag zet ik een map op Picasa over de Herdade do Peirero. Wat een verlies aan erfgoed, maar zoals met alles is dat een kwestie van geld.
Onder andere… Maar zoals dit museum toont, kan het even goed een aanzet zijn om geld te verdienen… Het zal misschien even duren tot alle onkosten zijn betaald maar ik denk dat het grootste deel van het materiaal ergens stond te verkommeren en iemand ergens is er waarschijnlijk blij mee dat-ie ervan af is… Er moet enkel iemand verschijnen met ideeën en energie om er iets van te maken… 🙂
Brussel ? Is het daar wel veilig ? 😉
Haha, neen, als ik je foto’s zo bekijk moet het er inderdaad heel sfeervol zijn. Je foto’s zijn het sowieso al.
(en wat een mooie ringen heb jij 😉 )
Dat was vóór al het gedoe van veilig/onveilig… 😉
Bedankt voor het compliment!… Ook voor mijn ringen… Ja, dat heb je met glas – willens nillens een selfie… 😀