In Dutch we call a cup of coffee also ‘a cup of comfort’… 😉
Thanks for your visit and compliment 🙂
I love it. Indeed, very accurate; especially on dank and windy day of lacerating cold, with frozen streets stained with rain. It is a cup of comfort on such a day, indeed. 😀
Yep! 🙂
Hoi allegaar,
Zojuist schreef ik een mailtje betreffende some rainy days:
Hallo Borstels, Bezems, Kwasten en andere Stoffers,
And a Rainman I was!!!
We vertrokken zaterdagmorgen en na ons natte kikkerlandje heeft het genadenloos gestormd en geregend. Onophoudelijk met de navigator op “nacht” zo donker was het. Constant tegen de storm en de regen waardoor Pisello niet verder kwam dan 1 op 9 en dat zegt wat!!
Datzelfde weer gold ook op zondag en we begrijpen niet dat Frankrijk niet is afgezonken tot vijf meter onder de zeespiegel. Eenmaal over de grens, ergens bij Irun, kalmeerde het enigszins.
Maar ook de volgende maandagmorgen vertrokken wij met regen die duurde tot plm. Ciudad Rodrigo wat jullie allemaal kennen.
Eenmaal schuierend tegen de grens van Portugal in de Sierra de Gata, brak de hemel open en kon de zon onze verkleumde basten beschijnen. Wat een genot na twee en een halve dag duisternis en ellende.
Nu op Pomarinho werden wij ontvangen door een heerlijk warme zon en al onze vriendelijke vrienden hier. Dat belooft wat. Morgen een wandeling met de club van de getrainde kuiten, dat wordt dus afzien.
Er is hier een wild zwijn geschoten en daarvan gaan wij vrijdag met wat andere knagers een poot opeten bij “Os Amigos” dat jullie als snoepers ook wel zullen kennen. Kortom we zijn weer een beetje “thuis”.
De groeten uit onze comfortzone 🙂
Jan & Grieta
PS: Het plaatje van de koffie is mooi 🙂
Bedankt voor het verhaal van jullie onderwater-reis… 😉 Dan zat ik met mijn kopje koffie toch wat rustiger… 😛
Ach, gistermiddag zaten we al in die heerlijke zon met een graatje of 19 en vandaag een wandeling gemaakt in het overhemmetje gemaakt. Nu even de zonsondergang afwachten in ons tuintje :-). En zo smaakt die koffie nóg lekkerderder.
Dat ik jou hinderlijk kan volgen, weet ik wel, maar doe ik niet – alles op zijn tijd.
Ik snap alleen niet dat er overal in de wereld lui zitten te wachten op het volgende piepje en dan na 3 seconden meteen op like drukken zonder een aardig woordje erbij. Moet jij op die manier dan ook allemaal bij hen langs met duimpje omhoog?
Ik vind dat juist het plezante van het bloggen… Sommigen zijn in ‘n paar seconden geweest en weg maar er zitten ook mensen tussen die heel zinnige dingen schrijven, met prachtige en/of interessante foto’s afkomen… En ze zijn inderdaad van overal in de wereld… 🙂
Wat het zelf bij anderen langsgaan betreft, je kiest er zelf voor of je anderen wilt volgen en wie… 🙂
Kan er een stukje taart bij ? Ik blijf nog wel effe zitten met dat weer buiten 😦
Ai! Die is op… Ik zal volgende keer nog ‘n stukje bijhouden 😉
Ben nu wel toe aan iets sterkers 🙂
PS: nou was ik voor mijn doen erg vlot (ik kijk liever bij toeval) – waren er toch nog 16 bloggers mij voor geweest – rara hoe kan dat???
Simpel… 😉 Als je op m’n blogje aankomt is er gewoonlijk rechts onderaan een klein berichtje > follow (of ‘volgen’) – als je daarop klikt en je mail opgeeft, krijg je telkens bij een nieuw bericht direct een mailtje van WP… en dat gaat heel snel, zeker bij regenachtig weer! 😉
Is uiteraard geen verplichting… ik weet dat je vroeg of laat toch wel binnenspringt… 🙂
Precies goed getroffen – wat kun je meer doen 🙂
Nog ‘n kopje ervan maken? 😉 Of ‘n thee voor de afwisseling?…
Nil's... 
Fantastic!!
In Dutch we call a cup of coffee also ‘a cup of comfort’… 😉
Thanks for your visit and compliment 🙂
I love it. Indeed, very accurate; especially on dank and windy day of lacerating cold, with frozen streets stained with rain. It is a cup of comfort on such a day, indeed. 😀
Yep! 🙂
Hoi allegaar,
Zojuist schreef ik een mailtje betreffende some rainy days:
Hallo Borstels, Bezems, Kwasten en andere Stoffers,
And a Rainman I was!!!
We vertrokken zaterdagmorgen en na ons natte kikkerlandje heeft het genadenloos gestormd en geregend. Onophoudelijk met de navigator op “nacht” zo donker was het. Constant tegen de storm en de regen waardoor Pisello niet verder kwam dan 1 op 9 en dat zegt wat!!
Datzelfde weer gold ook op zondag en we begrijpen niet dat Frankrijk niet is afgezonken tot vijf meter onder de zeespiegel. Eenmaal over de grens, ergens bij Irun, kalmeerde het enigszins.
Maar ook de volgende maandagmorgen vertrokken wij met regen die duurde tot plm. Ciudad Rodrigo wat jullie allemaal kennen.
Eenmaal schuierend tegen de grens van Portugal in de Sierra de Gata, brak de hemel open en kon de zon onze verkleumde basten beschijnen. Wat een genot na twee en een halve dag duisternis en ellende.
Nu op Pomarinho werden wij ontvangen door een heerlijk warme zon en al onze vriendelijke vrienden hier. Dat belooft wat. Morgen een wandeling met de club van de getrainde kuiten, dat wordt dus afzien.
Er is hier een wild zwijn geschoten en daarvan gaan wij vrijdag met wat andere knagers een poot opeten bij “Os Amigos” dat jullie als snoepers ook wel zullen kennen. Kortom we zijn weer een beetje “thuis”.
De groeten uit onze comfortzone 🙂
Jan & Grieta
PS: Het plaatje van de koffie is mooi 🙂
Bedankt voor het verhaal van jullie onderwater-reis… 😉 Dan zat ik met mijn kopje koffie toch wat rustiger… 😛
Ach, gistermiddag zaten we al in die heerlijke zon met een graatje of 19 en vandaag een wandeling gemaakt in het overhemmetje gemaakt. Nu even de zonsondergang afwachten in ons tuintje :-). En zo smaakt die koffie nóg lekkerderder.
Dat ik jou hinderlijk kan volgen, weet ik wel, maar doe ik niet – alles op zijn tijd.
Ik snap alleen niet dat er overal in de wereld lui zitten te wachten op het volgende piepje en dan na 3 seconden meteen op like drukken zonder een aardig woordje erbij. Moet jij op die manier dan ook allemaal bij hen langs met duimpje omhoog?
Ik vind dat juist het plezante van het bloggen… Sommigen zijn in ‘n paar seconden geweest en weg maar er zitten ook mensen tussen die heel zinnige dingen schrijven, met prachtige en/of interessante foto’s afkomen… En ze zijn inderdaad van overal in de wereld… 🙂
Wat het zelf bij anderen langsgaan betreft, je kiest er zelf voor of je anderen wilt volgen en wie… 🙂
Kan er een stukje taart bij ? Ik blijf nog wel effe zitten met dat weer buiten 😦
Ai! Die is op… Ik zal volgende keer nog ‘n stukje bijhouden 😉
Ben nu wel toe aan iets sterkers 🙂
PS: nou was ik voor mijn doen erg vlot (ik kijk liever bij toeval) – waren er toch nog 16 bloggers mij voor geweest – rara hoe kan dat???
Simpel… 😉 Als je op m’n blogje aankomt is er gewoonlijk rechts onderaan een klein berichtje > follow (of ‘volgen’) – als je daarop klikt en je mail opgeeft, krijg je telkens bij een nieuw bericht direct een mailtje van WP… en dat gaat heel snel, zeker bij regenachtig weer! 😉
Is uiteraard geen verplichting… ik weet dat je vroeg of laat toch wel binnenspringt… 🙂
Precies goed getroffen – wat kun je meer doen 🙂
Nog ‘n kopje ervan maken? 😉 Of ‘n thee voor de afwisseling?…