There is a page on this blog with the same title but another year, pictures taken at the original location that gave the monthly arts event its name. In the meantime it grew out of the rather small space it had there and moved to the entrance of the Arts Museum. The planning was to visit it several times last summer and then put a selection together – but planning and me, we don’t always agree… 😉
On my first visit to the new ‘home’ I missed a bit the cosy feeling, all perched around the fountain… The music is still there, the bar has more space now and mainly the artists enjoy more room to show their work.
But I never made it to the other visits. So this is what I carried away…
…
Er is een pagina op deze blog met dezelfde titel maar van een ander jaar, foto’s op de originele locatie van deze maandelijks terugkerende bijeenkomst van artiesten, het pleintje dat het evenement zijn naam heeft gegeven. Ondertussen is het wel dat klein pleintje ontgroeid en is verhuisd naar de ingang van het Museum voor Schone Kunsten. Mijn planning was om vorige zomer verschillende keren langs te gaan en en dan een selectie te laten zien. Maar planning en ik – dat loopt wel eens fout… 😉
Hoewel de muziek en de iets grotere bar er nog steeds waren en de artiesten duidelijk blij zijn met meer ruimte om hun werken uit te stallen, miste ik bij mijn eerste bezoek de wat opeengepakte, knusse sfeer rond het fontein…
En dan ben ik er gewoon niet meer terug geraakt. Dit is dus wat ik aan dat een bezoekje heb overgehouden…
…
…
…
…
…
…
Nil's... 
Dank voor je invoelbare reactie Nil – we moeten dus eigenlijk constateren dat alles wat groter wordt er zelden beter van wordt – waarschijnlijk ook niet in kleur 🙂
In feite lag je ongemak al besloten in de laatste alinea van je oorspronkelijk tekst en misschien dat ik dit terugzie in deze veel kleinere serie.
Dag Nilgün,
Wat je er in ieder geval aan overhield zijn fraaie B&W`s en een discussie (indien gewenst) over de functionaliteit hiervan. Maar dat is eigenlijk oude kost. Ik lust het graag en zeker in jouw straatfotografie. Klasse.
Groetings,
Janommeke
Bedankt Jantje 🙂
Een discussie ga ik meestal niet uit de weg zo lang het vriendschappelijk blijft – tenslotte hebben we allemaal wel ons eigen ideeën en voelen dingen anders aan… 😉
Groetjes
Nil
Ik ben het niet met Raymonneke eens: een kleurrijke kunstmarkt vraagt om kleur.
Nu doet mij deze serie toch te veel denken aan de echte zwart-wit foto’s (uit eigen doka) die ik in 1967 op het echte Montmartre heb gemaakt en helemaal passen bij de sfeer van toen en die bestaat niet meer.
Het zijn natuurlijk goede sfeerfoto’s, maar ik snap hier het functionele van zwart-wit niet en in je vorige bijdrage wel. Ligt natuurlijk helemaal aan mij 🙂
Laat ons maar zeggen dat ik niet altijd functioneel maar dikwijls gewoon gevoelsmatig beslis wat zwart wit en wat kleur wordt… Als je even naar de foto’s van op het vorig pleintje had gaan zien, die zijn ook in zwart wit… het woord ‘pagina’ is een link naar die pagina… 😉
Dat is juist het gekke – die oude serie (waarvan ik mij gelukkig nog een flink aantal kon herinneren) vind ik in zwart-wit veel overtuigender en ik heb een vermoeden hoe dat komt: het licht was zachter en door de beperkte ruimte heb je meer close-ups gemaakt waardoor de altijd rommelige achtergrond minder dominant werd. Zwart-wit vraagt naar mijn smaak om meer rust.
Maar goed – ik kan mij nu voorstellen dat je in dezelfde stijl wilde doorgaan – had dat dan maar gewoon opgeschreven, want ik vind zwart-wit niet meer vanzelfsprekend – zelfs al bezondig ik er mij ook nog wel eens aan 🙂
Dat heeft minder met het licht dan wel met de sfeer te maken, Rinus… De vorige reeks is ook op verschillende dagen tot stand gekomen en er waren zonnige dagen bij met toch best hard licht… Toen trok ik trouwens nog met de E500 – ook een verschil…
De beslissing was gevoelsmatig – maar ergens zit daar ook het gevoel in dat ik de sfeer op de vorige locatie knusser vond dan de uitgebreide markt dat het nu geworden is… de samenhang is een beetje weg, er zijn te veel lege ruimtes waardoor je ook als bezoeker wat verloren loopt… En dat verschil kan je niet echt laten zien door ineens op kleur over te schakelen – dat wordt helemaal een rommelige bedoening… het was dus niet zo maar ‘ik doe verder zoals ik op het Lambermontplein was begonnen’…
Toch bedankt dat je me ‘n beetje dwingt om mijn eigen beslissing even te analyseren 😉
mooie reeks ! Gedurft …in zwartwit voor een kleurrijke markt ! Moet kunnen !
😀
Bedankt!