After the last big storm we had here a friend of mine needed some photos of the flying objects that had chosen her roof to land on. To see and capture that we had to go over several other roofs. Don’t know if I have ever mentioned that I have absolutely no head for heights? But this time I was lucky – no deep canyons to jump over (shiver!!!)… So I took my time to look around a bit and realized that maybe I would never get another chance to have a look at the backside of a row of houses, appartements that I only knew from the front. And the photographer took over… 😉
…
Na de laatste grote storm hier had een vriendin wat foto’s nodig van de vliegende objecten die haar dak hadden uitgekozen om te landen. Om dat te zien en te trekken moesten we eerst over enkele andere daken rondgaan. Ik weet niet of ik ooit heb gezegd dat ik hoogtevrees heb? Maar ik had geluk – geen diepe ravijnen om over te springen (ril!!!)… Zo kon ik ook even rondkijken en besefte dat ik misschien nooit een andere kans zou krijgen om de achterkant te zien van de gebouwen die ik enkel van hun straatkant kende. En de fotograaf werd wakker… 😉
…
Click on photo to enlarge – Klik op foto om te vergroten
…
…
…
…
…
Nil's... 
prachtige impressies… hoogtevrees… ik ook hoor!
Dank je wel, Vince 🙂
Ik had het gevoel plotsklaps een sprong gedaan te hebben naar 50 jaar en meer terug… gek, he?…
met of zonder hoogtevrees 😉
springen, vliegen en zien! metzonder vrees
😀
Met de achterkant van je huis pak je niet uit zoals met de voorgevel
Duidelijk niet 😀
Dag Nilgün,
Een boeiend kijkje achter de schermen. Vooral het feit dat mensen er ook hier verschillende “groeisels” op na houden, is leuk om te zien.
Groetings,
Jan.
Ja, dat viel mij ook op… 🙂 Al was het maar ‘n paar zieltogende bloempjes maar de behoefte naar ‘n stukje natuur is blijkbaar toch erg sterk…
Groetjes terug 😉
Achter fraaie façaden gaat vaak een heel andere werkelijkheid schuil …
Inderdaad – je kunt dat soms zelfs symbolisch interpreteren… 😉
Maar zoals ik hier iets verder in het Engels heb neergepend, het lijkt een wereld waar alle regeltjes en wetten van de straatkant totaal overboord worden gegooid… totale willekeur en chaos 😀
Vond het archief toch heel wat appetijtelijker en dat was ook oud 🙂
Maar voor één keertje mag het wel hoor en het kan nog veel erger: dat zie als je met de trein door de stad rijdt.
Dat klopt, inderdaad… dan zie je dat soort toestanden ook, uit de ramen van de voorbijratelende trein… en nog erger, zoals je zegt 🙂 Als nu de NMBS de ramen van zijn treinen eens wou schoonmaken, kon ik dat ook wel eens proberen 🙂
interessante reeks ! de stad leeft…ook aan de achterkant !
Het geeft wel een raar gevoel, vind ik… alsof je plots in een nooit opgeruimde kamer binnenvalt dat normaal afgesloten is en je het niet ziet… 😉
My job allows me the opportunity to get to see those “out of the way” places on a regular basis. It can be fascinating to see things that most of the world never gets to see.
Well, I’m not so much of a roof hopper, really… 🙂 But when I was living in the city, I used to see more of that stuff. It seems a world where all the city regulations that apply to the front are thrown over the next roof and anything goes 🙂